Հեռահար քարափշրում. միզաքարային հիվանդությունների ժամանակակից ու արդյունավետ բուժում
Միզասեռական համակարգի հիվանդությունների շարքում բավական հաճախ են հանդիպում քարային հիվանդությունները: Հաճախ քարերը հայտնաբերվում են պատահականորեն՝ տարատեսակ այլ հետազոտությունների ժամանակ: Որպես կանոն՝ դրանք չափերով փոքր են լինում, հետևաբար դրանց ներազդեցությունը մարդու կյանքի որակի վրա խիստ նկատելի չի լինում: Իհարկե, լինում են դեպքեր, երբ միզասեռական համակարգի որևէ հատվածում քարերի առկայույթունն ուղիղ սպառնալիք է մարդու առողջությանը, նորմալ կենսագործունեությանն ու կյանքի որակին: Միզային համակարգում քարերի առաջացման, ինչպես նաև դրանցից արդյունավետ ձերբազատման հնարավորությունների մասին ենք զրուցում Շենգավիթ Բժշկական Կենտրոնի Ուրոլոգիական կլինիկայի բժիշկ-ուրոլոգ Գագիկ Գնելի Թադևոսյանի հետ:
–Բժիշկ Թադևոսյան, ի վերջո՝ ինչպե՞ս և որտեղի՞ց են առաջանում քարերը մարդու օրգանիզմում:
-Միզային համակարգում քարերի առաջացումը բազմապատճառային պրոցես է, բայց մինչև վերջ բացահայտված չէ: Քարերն առաջանում են հիմնականում երիկամներում: Մեզի մեջ փոքրիկ բյուրեղիկները միանալով միմյանց առաջացնում են ավազահատիկների, ինչի հետագա մեծացումը հանգեցնում է քարերի առաջացմանը: Բացի քարերի առաջացումը այլ հարցեր ևս կան, օրինակ՝ եթե երկու երիկամները արտադրում են միևնույն բաղադրության մեզ, իսկ միզուղիներում խցանում չկա, ինչո՞ ւ են քարերը մեծամասամբ առաջանում միայն մեկ կողմում:
–Գոյություն ունի՞ տարիքային որոշակի շրջան, որի ընթացքում առավել հաճախ է հանդիպում քարագոյացումը:
-Այն դիտվում է հիմնականում 30-60 տարեկանների մոտ. բավական լայն է տարիքային դիապազոնը: Սակայն, քարագոյացում կարող է նկատվել ինչպես երեխաների, այնպես էլ տարեցների շրջանում:
–Կապ ունե՞ն մարդու ունեցած քրոնիկ հիվանդությունները, թե դա առանձին վիճակ է:
-Այո՛, կապ ունեն: Միզաքարային հիվանդությունը դա օրգանիզմի նյութափոխանակության խանգարման հետևանք է, որը կարող է դիտվել նաև քրոնիկ հիվանդությունների ժամանակ: Քարագոյացում կարող է նկատվել այն մարդկանց մոտ, ովքեր առավել հաճախ ունեն օրգանիզմի ընդհանուր նյութափոխանակության խնդիրներ, էնդոկրին խանգարումներ,Վիտամին D-ի փոխանակության խանգարում: Տևական ժամանակ տարատեսակ դեղամիջոցներ օգտագործող մարդիկ ևս հակում ունեն քարագոյացման:
–Ինչպիսի՞ն է ախտորոշման ողջ գործընթացը՝ հաշվի առնելով քարափշրման հետագա միջամտությանփաստը:
-Յուրաքանչյուր հիվանդ զննվում է բժիշկի կողմից, կատարվում է ֆիզիկալ հետազոտություն, որը բժշկին թույլ է տալիս նախնական ախտորոշել հիվանդությունը: Իրականացվում է ՈՒՁՀ (սոնոգրաֆիա), ռենտգենգրաֆիա և լաբորատոր քննություններ: Հստակ ու ավարտուն ախտորոշումը սահմանվում է երկու ինֆորմատիվ հետազոտութոյւնների համընկնումով: Երբեմն անհրաժեշտություն է լինում կատարել համակարգչային շերտագրում, հատկապես ատիպիկ դեպքերում՝ առավել համակողմանի ինֆորմացիա ունենալու համար:
–Ինչպե՞ս է ընտրվում հիվանդին քարերից ազատելու տեսակն ու միջոցը:
-Բուժման տակտիկան հիմնականում ընտրվում է այնպես, որ պացիենտի համար լինի անվտանգ, քիչ ինվազիվ և արդյունավետ: Ընտրությունը պայմանավորված է միզային համակարգի անատոմիական առանձնահատկություններով, քարերի առաջացրած խցանումների բարդություններով, իհարկե նշանակություն ունի նաև քարերի խտությունը, ձևը, չափը և տեղակայումը:
–Ի՞ նչ է իրենից ներկայացնում հեռահար քարափշրումը:
– Քարափշրման պրոցեսը պարզ է: Հեռահար քարափշրումը ոչ ինվազիվ (ոչ վիրահատական) մեթոդ է: Քարափշրման սարքի էությունը կայանում է նրանում, որ մեխանիկական ալիքների միջոցով կատարվում է քարի ֆրագմենտացիա(փշրում): Մեխանիկական բազմակի ալիքները, անվնաս անցնելով մաշկի միջով, համադրվում են էպիկենտրոնում և առաջացնում մեծ մեխանիկական էներգիա, որն էլ խախտում է քարի ամբողջականությունը՝ փշրելով այն մանր բեկորների: Համեմատելի է, երբ խոշորացույցով արևի էներգիան մի կետում կենտրոնացնում ենք ու այրում ենք ստանում: Քարափշրանքները ինքնուրույն ճանապարհով հեռանում են մեզի միջոցով:
–Պացիենտի տեսանկյունից սա հե՞շտ տարվող միջամտություն է: Կա՞ ցավի զգացողություն, և արդյոք՝ընդհանուր անզգայացման խնդիր:
-Հեռահար քարափշրումն արվում է առանց ընդհանուր և տեղային անզգայացման: Միջմկանային ցավազրկում արվում է այն պացիենտներին, ովքեր հատուկ գերզգայունություն ունեն ցավի նկատմամբ: Իսկ նման դեպքերը քիչ են: Սովորաբար պացիենտներն իրենք էլ հետևում են քարափշրման, նաև քարի ինքնուրույն հեռացման պրոցեսին: Մասնավորապես ստորին երրորդի քարերի պարագայում է դա նկատելի: Քարափշրման սեանսից հետո անհրաժեշտութոյւն է լինում հակաբակտերիալ, սպազմոլիտիկ, հակաբորբոքային դեղամիջոցներով բուժում նշանակելու: Որպես կանոն՝ առավելագույնը երկու շաբաթում հեռահար քարափշրման արդյունքում քարերը դուրս են գալիս օրգանիզմից:
–Ի՞ նչ սարքավորմամբ է իրականացվում հեռահար քարափշրումը Շենգավիթ Բժշկական Կենտրոնում:
-Մենք կիրառում ենք հանրահայտ Դոռնիեր ֆիրմայի քարափշրման սարքավորումը : Առաջին քարափշրման սարքը ստեղծել է այս ընկերությունը: Մեր կլինիկայում այն իրականացվում է վերջին սերնդի ապարատով: Սա լավագույնն է ամբողջ աշխարհում իր արդյունավետությամբ և որակով:
Նյութի աղբյուրը՝ healthmag.am