Եթե մարդ ցանկանում է նիհարել, ապա առաջին բանը, որ գալիս է նրա մտքին՝ սննդի սահմանափակում, հաճախ բավականին խիստ:
Ամենավատն այն է, որ նման դիետաները երբեք չեն ավարտվում և մարդու մոտ ձևավորվում է դիետիկ մտածելակերպ, որը կարող է հանգեցնել սննդային խանգարումների և ազդել կյանքի որակի վրա:
Հաշվում եք կալորիաներ, ինչպես նաև ածխաջրերը և ճարպերը: Նախքան ինչ-որ բան ուտելը, մտովի հաշվում եք սննդի սննդային արժեքը. խնդիրն այն է, որ հաճախ չեք էլ գիտակցում դա:
Խուսափում եք «վատ» սննդից: Այս կատեգորիային կարող է դասվել ցանկացած բան՝ կարտոֆիլ ֆրիից մինչև 5% յուղայնությամբ կաթնաշոռ:
Պատժում եք ինքներդ ձեզ «վատ» սննդի համար։ Մի կտոր տորթ ուտելուց հետո սովապահություն եք անում կամ վազում եք մարզվելու:
Ուտում եք հստակ ժամերի՝ չեք սնվում ժամը 6-ից հետո կամ պահում եք երկար ընդմիջումներ սննդընդունումների միջև, եթե նույնիսկ զգում եք քաղց:
Սկսում եք քիչ ուտել կարևոր իրադարձություններից առաջ՝ հարսանիք, կորպորատիվ և այլն:
Կրճատում եք ածխաջրերի և ճարպի քանակը կամ հավատում եք այն միֆին, որ ճարպը և ածխաջուրը պետք է բացառել սննդակարգից:
Փորձում եք քաղցը ճնշել ըմպելիքով, երբ զգում եք քաղց՝ խմում եք թեյ, սուրճ կամ ջուր:
Երկար ընտրում եք, թե ի՞նչ ուտել: Ընտրությունը կատարում եք ոչ թե հետևելով ցանկություններին, այլ ընտրում եք այն, ինչն առողջարար է ձեր կարծիքով:
Փորձում եք հանրային վայրերում չուտել, հատկապես «սխալ» մթերքներ՝ ինչպիսիք են աղանդերը կամ արագ սնունդը: Ամաչում եք և չեք ցանկանում, որ ինչ-որ մեկը ձեզ շատակեր համարի, հետևաբար բոլոր «արգելված» մթերքներն ուտում եք միայնակ։
Ձեզ հետաքրքրում են միայն թվերը՝ քաշ, որովայնի/ կոնքի շրջանագիծ, ճարպի տոկոս, մարմնի զանգվածի ինդեքս, կենտրոնանում եք միայն թվերի վրա, այլ ոչ թե ձեր ինքնազգացողության:
Ի՞նչ դրսևորումներ ունի դիետիկ մտածելակերպը
