Ստոմատիտ․ Ի՞նչ անել՝ երկրորդային ինֆեկցիայից խուսափելու համար

Ստոմատիտը բերանի խոռոչի լորձաթաղանթի բորոբոքումն է, որը կարող է տեղակայվել այտերին, շուրթերի ներսի մակերևույթին, քիմքին, լեզվին:

Ստոմատիտները կլոր, կարմիր եզրերով, սպիտակ կամ սպիտակադեղնավուն մակերեսով մինչև 6 մմ բաց գոյացություններ են, որոնք ի հայտ են գալիս առանձին, սակայն երբեմն կարող են լինել խմբերով։ Ստոմատիտը հանդիպում է բնակչության 20-25 %-ի մոտ, ընդ որում՝ աղջիկների մոտ առավել հաճախ, քան տղաների:

Սկիզբը բնորոշվում է այրոցի զգացումով, որին հաջորդում է ցավը։ Այն կարող է պահպանվել մոտ 2 շաբաթ, սակայն ամենացավոտը առաջին 3-4 օրն է։

Եթե ստոմատիտները շատ խորը չեն, ապա դրանք ապաքինվում են ինքնուրույն և սպիներ չեն առաջացնում։

Երեխաների մոտ հաճախ հանդիպող ստոմատիտներից են հերպես վիրուսով հարուցված ստոմատիտները, որոնք կարող են ընթանալ առանց ախտանշանների կամ ուղեկցվել ցավով, ջերմությամբ, դյուրագրգիռ վիճակով և ախորժակի բացակայությամբ։

Ստոմատիտի առաջացմանը կարող են նպաստել տարբեր գործոններ, ինչպիսիք են՝

Վիրուսները և բակտերիաները,

դիետաները, որոնք կարող են երկաթի պակասի պատճառ դառնալ,

սննդային ալերգիաները,

վնասված ատամները,

բերանի լորձաթաղանթի մեխանիկական վնասումը,

սթրեսը և այլն։

Բժշկին դիմելու անհապաղ անհրաժեշտությւոն է առաջանում, եթե 1 տարվա ընթացքում դրանք հայտվում են 2-3 անգամից հաճախ, տևում են 2 շաբաթ և ավելի։

Եթե երեխան հրաժարվում է հեղուկներից կամ ունի ջրազրկման նշաններ (մեզի քչացում, թուլություն, շրթունքների չորություն, ներհրված աչքեր, վերջույթների սառնություն, արցունքի բացակայություն լացի ընթացքում), ապա այս դեպքում ևս անհրաժեշտ լինի բժշկի միջամտությունն ու հսկողությունը։

Պետք է հիշել, որ ստոմատիտների առկայության դեպքում չի կարելի դրանք մշակել կալիումի պերմանգանատով (марганцовка), ջրածնի պերօքսիդով (перекись водорода) և այլ լուծույթներով, որոնք կարող են այրվածք կամ երկրորդային ինֆեկցիա առաջացնել:

Չի կարելի առանց բժշկի նշանակման օգտագործել հակաբիոտիկներ կամ հակասնկային դեղորայք, քանի որ ստոմատիտները միշտ չէ որ բակտերիալ կամ սնկային բորբոքման արդյունք են:

Չի կարելի մինչև 2 տարեկան երեխաների դեպքում օգտագործել տեղային ցավազրկողներ. դրանք հիմնականում լիդոկային դեղանյութեր են պարունակում, ինչը այդ տարիքի երեխաների դեպքում արգելվում է:

Անհրաժեշտ է հրաժարվել խմորիչների, սոդայի, քացախի օգտագործումից, քանի որ դրանք կարող են վնասել բերանի լորձաթաղանթն ու աղեստամոքսային համակարգը:

Ստոմատիտի առկայության դեպքում պետք է հրաժարվել դրանք գրգռող և ցավ առաջացնող գործոններից, ինչպիսիք են ՝

սուր համեմունքներով սննդատեսակները, թթու կամ աղի սնունդը,ընկուզեղենը, ատամի մածուկը, որը պարունակում է նատրիումի լաուրիլ սուլֆատ,

ատամի խոզանակը, որն ունի կոշտ մակերես:

Նյութը aysor.am