Սուբկլինիկական հիպոթիրեոզը անպտղությամբ տառապող կանանց շրջանում
Բացահայտ հիպոթիրեոզը կարող է ունենալ զգալի ազդեցություն կնոջ վերարտադրողական առողջության վրա:
Սակայն սուբկլինիկական հիպոթիրեոզով տառապող կանանց վարման ընթացքում բազմաթիվ են հարցերը:
Ինչպես է ախտորոշվում սուբկլինիկական հիպոթիրոզը?
Սուբկլինիկական հիպոթիրեոզը ախտորոշվում է , երբ առկա է թիրեոտրոպ հորմոնի
նորմալ միջակայքի վերին սահմանից բարձր կոնցենտրացիա և ազատ թիրոքսինի (T4) կոնցենտրացիան գտնվում է սահմանված նորմայի սահմաններում:
Այնուամենայնիվ, այս սահմանումը կիրառվում է միայն վահանաձև գեղձի ֆունկցիայի շաբաթներ շարունակ կայուն լինելու դեպքերում, հիպոթալամուս-հիպոֆիզի- վահանաձև գեղձ առանցքի նորմալ գործունեության դեպքում:
Սուբկլինիկական հիպոթիրեզը ասոցացվում է անպտղության հետ?
Այս հարցին անդրադարձել են 5 հետհայաց ուսումնասիրություններ (որոնցից 4-ը ցածր որակի են, մեկը միջին որակի): Դրանց մանրամասն վերլուծությունների արդյունքում մեր միջազգային գործընկերների կողմից ձևակերպվել է այն պնդումը, որ սուբկլինիկական հիպոթիրեոզը չի ասոցացվում անպտղության բարձր ռիսկի հետ, միաժամանակ նշելով , որ այն հիմնված է ցածր ապացուցողական որժեք ունեցող տեղեկատվության վրա:
Սուբկլինիկական հիպոթիրեզի դեպքում բուժման բացակայությունը արդյոք նպաստում է վիժմանը?
Այս պահին հասանելի կլինիկական հետազոտություններից ստացված ապացույցները հակասական են: Դրանց մեծ մասը ռիսկի բարձրացում ցույց չեն տալիս:
Ուսումնասիրությունների դժվարությունները կապված են հղի կանանց օրգանիզմում տեղի ունեցող վահանաձև գեղձի հորմոնների մակարդակների փոփոխություններով: Օրինակ, առաջին եռամսյակում բնորոշ է թիրեոտրոպ հորմոնի մակարդակի նվազումը, մարդկային խորիոնիկ գոնադոտրոպինի ազդեցությամբ պայմանավորված:
