Իրազեկման պակա՞ս, թե անվստահություն՝ հաշմանդամության խումբ սահմանելու վերաբերյալ. ի՞նչ դժգոհություններ կան
Անձի կենսագործունեության սահամանափակումը որոշելու, անհրաժեշտության դեպքում հաշմանդամության խումբ սահմանելու նպատակով իրականացվող բժշկասոցիալական փորձաքննության գործընթացը վերջին շրջանում հարթ չի ընթանում: Կան դժգոհություններ այն առնչությամբ, որ որոշ դեպքերում վերանայվում է հաշմանդամության խումբը՝ երկրորդից իջեցվում է երրորդ, կամ ընդհանրապես հանվում է: Այս հարցի հետ կապված դժգոհություններն առկա են պատերազմի մասնակիցների շրջանում, որոնք ռազմական գործողություններով պայմանավորված՝ վիրավորվել, առողջությունը վնասել են ու փորձաքննության արդյունքում ստացել են հաշմանդամության խումբ, իսկ այսօր այն վերանայվում է: Ինչո՞վ է դա պայմանավորված:
Այս գործընթացի նկատմամբ կա դժգոհություն, պատերազմի մասնակիցների ծնողները համաձայն չեն սահմանված հաշմանդամություն խմբի հետ, մասնավորապես, անդամահատված երիտասարդի հաշմանդամության խումբը վերանայվում է, բայց չէ՞ որ եթե ձեռքը կամ ոտքը կորցրել է, իր մոտ որևէ բան չի փոխվելու: Այս հարցի առնչությամբ Ռիմա Եգանյանը նշեց, որ պատերազմից անմիջապես հետո նրանք դեռ պրոթեզավորված, բուժված չէին եղել:
«Անձը չէր կարողանում հավասարակշռությունը պահպանել, պրոթեզավորում չէր իրականացվում, որովհետև այտուցված հատվածներ կային, տեղաշարժվելու համար օգնության կարիք ունեին: Այդ ժամանակ մեծ մասամբ երկրորդ խմբի հաշմանդամություն սահմանվեց, որ մարդիկ մեկ տարվա ընթացքում, օգտվելով վերականգնողական բժշկական օգնությունից, պրոթեզավորումից, կարողանան վերականգնվել ու գալ հասնել մի վիճակի, որը կհամապատասխաներ իրենց հիմնական հաշմանդամության խմբին: Երբ անձը պրոթեզավորվել է և տեղաշարժվում է պրոթեզով, ապա դա հենաշարժական ֆունկցիայի չափավոր խանգարում է և համապատասխանում է 3-րդ խմբի հաշմանդամության՝ անժամկետ»,- հավելեց Ռիմա Եգանյանը:
Նախարարության ներկայացուցչի խոսքով՝ չնայած իրենց մասնագետների կողմից իրազեկմանը, բացատրելուն, վերափորձաքննության ենթարկված պատերազմի մասնակիցների հարազատները, ծնողները անհարգալից վերաբերմունք են ցուցաբերում բժիշկների նկատմամբ:
«Մեծագույն հարգանք ունենալով բոլոր քաղաքացիների նկատմամբ, այդ թվում՝ նրանց, որոնք իրենք կյանքը, առողջությունը ներդրել են Հայրենիքի պաշտպանության գործին, դա իրենց իրավունք չի վերապահում պետական աշխատողին վարկաբեկել, վնասել, հայհոյել միայն այն բանի համար, որ նա իրականացնում է օրենքով սահմանված իր լիազորությունները: Որևէ պետական աշխատող անձնական հարց չունի ծառայության ընթացքում վիրավորվածների հետ»,- հավելեց Ռիմա Եգանյանը:
