Պարբերական հիվանդություն
Պարբերական հիվանդություն
Ո՞ր դեպքում պետք է բացառել վիրահատական միջամտությունը։
Պարբերական հիվանդությունը դա ժառանգական աուտոսոմ-ռեցիսիվ հիվանդություն է, որը տարածված է միջերկրածովյան հին ժողովուրդների մոտ։
Կախված գենետիկ տարբերակից՝ հիվանդությունը կարող է արտահայտվել կրծքի հասակում, ինչպես նաև նախադպրոցական, դպրոցական, դեռահասության շրջանում։
Երեխայի մոտ նկատվում է կրկնվող ջերմության բարձրացում, անհանգստություն, որովայնի ցավեր, որոնք ուղեկցվում են սրտխառնոցով, փսխումով։ Ախտանշանները տևում են մեկից երեք օր, որից հետո նկատվում է դրական դինամիկա, երեխան սկսում է իրեն լավ զգալ, որը տևում է մինչև հաջորդ նոպան։
Պարբերական հիվանդությունը նաև դժվարություններ է առաջացնում որովայնի խոռոչի օրգանների սուր վիրաբուժական հիվանդությունների տարբերակիչ ախտորոշման ժամանակ։ Անհրաժեշտ է բացառել ժառանգական գործոնը, ազգային պատկանելիությունը, ինչպես նաև կատարել այլ համապատասխան հետազոտություններ։
Պարբերական հիվանդության սրացման ժամանակ պետք է գնահատել հիվանդության առանձնահատկությունները և մշակել հիվանդության վարման ալգորիթմ։
Պարբերական հիվանդության որովայնային ձևի ախտորոշման դժվարացումը ոչ հաճախ բերում է չհիմնավորված վիրահատական բուժման։
Պահպանելով պարբերական հիվանդության ախտորոշման ալգորիթմը հնարավոր է դառնում խուսափել չհիմնավորված վիրահատական միջամտություններից։
Հիվանդության տիպիկ գանգատներ ունենալու դեպքում անհրաժեշտ է դիմել բժշկի, հետազոտվել համապատասխան կենտրոններում, հանձնել գենետիկական հետազոտություն։
Գոյություն ունի նաև 1% հավանականություն՝ բարդանալու աղիքային անանցանելիությամբ, պայմանավորված որովայնի խոռոչի բորբոքմամբ, որը խոչնդոտում է աղիների բնականոն գործունեությանը։
