Նևրոզներ.ինչպես պայքարել դրա դեմ
Նևրոզներ: Ինչքն շատ բան կա այդ բառի մեջ: Instagram- ում յուրաքանչյուր երկրորդ մասնագետ գրառում է գրում այն մասին, թե ինչպես պայքարել դրա դեմ: Հանրության սիրված «հոգեբան» Լոբկովսկին հաստատ կպատմի, թե ինչու է ձեր ամուսինը, որդին, եղբայրը, սկեսրայրը նևրոտիկ: Բայց արդյո՞ք ամեն ինչ այդքան միանշանակ է: Եկեք պարզենք, թե ինչ է այս խանգարումը:
… ավելի ճիշտ՝ խանգարումների ամբողջությունը: Երբ մենք խոսում ենք նևրոզների մասին, մենք նկատի ունենք նևրոտիկ, սթրեսային և սոմատոտրոֆիկ խանգարումները, որոնք դասակարգվում են ՀՄԴ-10- ում F40-F48 ծածկագրերով:
Այս ամենի հետ մեկտեղ, նևրոզները հետադարձելի են: Դրանք ժառանգաբար չեն փոխանցվում, բայց նրանք միշտ ունեն պատճառ` ինչ-որ տրավմատիկ գործոն: Այս խանգարումների շարքում են` տագնապային խանգարումը, խուճապային հարձակումները, օբսեսիվ-կոմպուլսիվ խանգարումը, դեպերսոնալիզացիայի – դեռեալիզացիայի համախտանիշը: Նևրոտիկ խանգարումները օրգանիզմի ոչ կառուցողական արձագանքն են այն իրավիճակին, երբ մարդը դա հաղթահարելու ոչ գիտելիքներ, ոչ կարողություն և ոչ էլ վարքային ռազմավարություն ունի: Նևրոզների առաջացման վրա ազդում են այնպիսի գործոններ, ինչպիսիք են.– մարդու անհատականությունը;
– ընկալումը;
– համոզմունքները;
– վարքային ռազմավարությունը:
Տարբեր մարդիկ, իրենց անձնական հատկությունների ամբողջության շնորհիվ, տարբեր ձևերով կարձագանքեն նույն տրավմատիկ գործոնի հետ բախմանը: Կարևոր է նաև տրավմատիկ գործոնի ինտենսիվությունն ու երկարաժամկետ ազդեցությունը: Նևրոզների բուժման մեջ ներգրավված են կա՛մ բժիշկ֊հոգեբույժը, կա՛մ կլինիկական հոգեբանը:
