Կրծքով կերակրման տեխնիկան և մոր կողմից կերակրման դժվարությունները
Նորածնին կրծքով կերակրումների միջև ինտերվալը կանոնավոր չէ: Նրանք կարող են օրվա ընթացքում կերակրվել 6-12, նույնիսկ 18 անգամ: Հաճախակի կերակրումներով այս վաղ փուլը աստիճանաբար փոխարինվում է առավել կանոնավոր ռեժիմով՝ լակտացիայի կանոնավորումով: Ընդ որում, լակտացիան հաստատվում է ավելի արագ, եթե մայրը մանկանը կերակ
րում է հաճախ և տևական:
Կրծքին մոտեցումը կայանում է հետևյալում՝
- երեխայի բերանը պետք է լայն բացած լինի և շուրթերը հետ ձգված
- պտուկը խոր պետք է լինի բերանի խոռոչում՝արեոլայի հետ միասին
- ստորին շրթունքը՝ շրջված դուրս, կզակը՝ ամուր հպված կրծքին
- երեխան կիպ մոտեցված է մոր մարմնին, մայրն իր ձեռքով գրկում է երեխայի մարմինը (ոչ միայն ուսերը):
Կերակրման ճիշտ տեխնիկայի դեպքում կրծքով կերակրումը չպետք է լինի ցավոտ: Եթե կերակրման ժամանակ լինում է ցավ, նշանակում է, որ երեխան կուրծքը մակերեսորեն է վերցրել` միայն պտուկը (այն բերում է պտուկի ճաքի զարգացմանը): Նման դեպքում պետք է ընդհատել կերակրումը և կրկնել կրծքին մոտցնելն այնպես, որ երեխան վերցնի պտուկն ու արեոլայի մի մասը:
Հիպոգալակտիա – լակտացիայի ընթացքում կաթնագեղձերի գործունեության իջեցում: Այն լինում է վաղ (ծննդաբերությունից հետո առաջին 10 օրերի ընթացքում) և ուշ (10-րդ օրվանից հետո), առաջնային՝պայմանավորված կնոջ մոտ հորմոնալ փոփոխություններով, և երկրորդային՝ առաջանում է մոր սոմատիկ հիվանդությունների ֆոնի վրա, ծանր ծննդաբերությունից հետո, հոգեկան տրավմայից, ոչ ռացիոնալ սնունդից: Հանդիպում է գրեթե բացառապես արդյունաբերական զարգացած երկրներում և բարձր սոցիալ-տնտեսական խմբերում: Ընդհակառակը, այն հասարակությունում, ուր կրծքով կերակրմանը վերաբերվում են որպես բնական ֆիզիոլոգիական ֆունկցիա, երեխայի կերակրման միակ միջոց ու կրծքով կերակրումը խրախուսվում է` լակտացիայի խանգարումները գրեթե բացակայում են
Գալակտոռեա – կաթնահոսություն: Պաթոլոգիական է համարվում կաթի անդադար հոսքը կերակրումների միջև ընկած ժամանակահատվածում և բացատրվում է որպես նևրոզի դրսևորում:
Պինդ կուրծք – սա դժվարություն է, որը հեշտ հաղթահարելի է. մինչև կերակրելը կթել կաթը մինչ «կաթի հորդալը»:
Պտուկի ոչ ճիշտ ձևը- (ինֆանտիլ, ներքաշված, հարթ, ճեղքված և այլն): Դա հաճախ մինչև ծնունդը ձգվում է կամ օգտագործվում են հատուկ հարմարեցնող սարքեր
Քերծվածքներով ու ճեղքերով պտուկ – կրծքով կերակրման հաճախ հանդիպող դժվարություն է, ծագում է երեխային կրծքին սխալ մոտեցնելիս: Բուժումը երեխային կրծքին ճիշտ մոտեցնելն է, պտուկը չիչխանի յուղով, 2%-անոց տանինի քսուքով, վիտամին Ա-ով մշակելը: Ծծելիս կրծքի ցավոտության առկայության դեպքում երեխային կերակրում են հատուկ սիլիկոնային ներդիրների օգնությամբ:
Մաստիտ- կաթնագեղձի բորբոքումն է: Երեխային շարունակում են կրծքով կերակրել, որից հետո խնամքով կթում են կաթը՝ անկախ ցավի առկայությունից կամ բացակայությունից, օգտագործում են էլելկտրական արտածծիչ: Այս դեպքում կրծքով կերակրումը չի դադարեցվում, ընդհակառակը՝ շատ կարևոր է կրծքի դրենաժը: Եթե ախտահարված կրծքով կերակրումը չափազանց ցավոտ է, կաթն անհրաժեշտ է կթել ձեռքով: Թարախային մաստիտի դեպքում կերակրումը հակացուցված է: Կրծքով կերակրումը դադարեցվում է կաթում թարախի և երեխայի մոտ դիարեայի ի հայտ գալու դեպքում
Կաթնագեղձի աբսցես- մաստիտի բարդություն է, բուժումը՝ վիրահատական: Հարկավոր է կաթը կթել այնքան ժամանակ, քանի դեռ երեխան չի կարող ինքնուրույն ծծել կուրծքը
Վիրուսային ինֆեկցիաներ- կարմրախտը, ջրծաղկի ցանավորումը, կարմրուկը, էպիդեմիկ պարօտիտը կրծքով կերակրման հակացուցումներ չեն, ընդհակառակը` կաթի սպեցիֆիկ հակաինֆեկցիոն հատկությունը կպաշտպանի երեխային:
Ապրեք առողջ…
