Սեքսի բացակայությունը ուժեղ ֆրուստրացիայի աղբյուր է

Հաշվի առնելով մեր նախապատմական անցյալը՝ տղամարդիկ հակված են շատ ավելի ակտիվ սեռական կյանքի, քան կանայք: Դա նրանց էվոլյուցիոն ժառանգության անբաժանելի մասն է և շատ զույգերի համար լուրջ խնդիրների պատճառ: Հոգեվերլուծաբան Մանֆրեդ Կեց դե Վրիսի բացատրությունները.

«Այն, ինչ սովորաբար տեղի է ունենում. խենթ կրքի փուլից հետո տղամարդիկ և կանայք սկսում են բողոքել միմյանց սեռական կարիքների հետ կապված: Տղամարդիկ ավելի շատ սեքս են ուզում, իսկ կանայք՝ ավելի քիչ։ Սեքսից հրաժարվելու ամենատարածված պատճառները՝ երեխաների ծնունդից և տարիքից հետո էներգիայի և ժամանակի պակասն է: Բացի այդ, տղամարդիկ ավելի զգայուն են, քան կանայք, զուգընկերոջ սեռական գրավչության նվազման նկատմամբ։

Որպես կանոն, տղամարդիկ ավելի հաճախ են տառապում սեռական անբավարարվածությունից, քան կանայք։ Երկուսն էլ սեքսով չզբաղվելու ամենատարբեր պատճառներ են բերում՝ երեխային ժամանակ հատկացնելու անհրաժեշտություն, քնի պակաս, գերաշխատանք, հուզական խանգարում, անցյալի տրավմատիկ փորձառություններ, իրավիճակային դժվարություններ (երկուսով մնալու անկարողություն), բայց անկախ օբյեկտիվ պատճառներից, սեքսի անբավարարությունը կամ դրա բացակայությունը ուժեղ ֆրուստրացիայի աղբյուր է հատկապես սեռական մեծ կարիքներ ունեցող զուգընկերոջ համար։ Սեքսը շատ կարևոր է, քանի որ սեռական ցանկության աճն ու անկումը ցույց է տալիս, թե որքան լավ են ամուսինները այլ ոլորտներում:

Խնդիրը տղամարդկանց և կանանց տարբեր վերաբերմունքի մասին է: Տղամարդկանց ճնշող մեծամասնությունը կարծում է, որ ցանկությունը ենթադրում է սեռական ակտիվություն։ Կանանց ճնշող մեծամասնությունը կարծում է, որ ցանկության նպատակը սերն է և զգացմունքային մտերմությունը: Միգուցե այն, ինչ ես պատրաստվում եմ ասել, ցինիկ է, բայց իրականությունից հեռու չէ. տղամարդիկ խոսում են կանանց հետ, որպեսզի քնեն նրանց հետ, իսկ կանայք քնում են տղամարդկանց հետ, որպեսզի խոսեն: Աշխարհայացքի տարբերությունները, որոնք զուգորդվում են այն սխալ համոզմունքի հետ, որ ուրիշները նույն կերպ են մտածում ինչպես մենք, հանգեցնում են հաղորդակցման դժվարությունների և թյուրիմացությունների: Տղամարդիկ բողոքում են կանանց կողմից սեքս չուզելուց, իսկ կանայք իրենց հերթին՝ տղամարդկանց ուշադրության և հոգատարության պակասից։ Միաժամանակ երկուսն էլ անհանգստացած են, որ ռոմանտիզմը վերանում է իրենց հարաբերություններից։ Սեքսով զբաղվելը վերածվում է մեխանիկական ակտի, որի նկատմամբ, հատկապես կանանց մոտ, բոլոր հետաքրքրությունները կորչում են:

Բազմաթիվ հետազոտություններ հաստատել են, որ կանանց ճնշող մեծամասնության կյանքում սեքսի նկատմամբ բացարձակ անտարբերության բավական երկար ժամանակաշրջաններ են լինում։ Շատ կանայք չափազանց հոգնած են կամ չափազանց զբաղված են երեխաների հետ, որպեսզի մտածեն սեռական կարիքների մասին: Բազմաթիվ հետազոտություններ, որոնցում կանանց և տղամարդկանց խնդրել են թվարկել իրենց զբաղմունքները, ցույց են տվել, որ թեև տղամարդկանց մեծամասնությունը մշտապես առաջնահերթություն է տալիս սեքսին, կանայք նախընտրում են հյուսելը, այգեգործությունը, գնումներ կատարելը կամ հեռուստացույց դիտելը: Ինչպես ասում է հին անեկդոտը. «Ես և կինս պարտականությունների բաշխում ունենք. ես նրան տենչում եմ, իսկ նա տենչալով մերժում է»:

Որպես կանոն, տղամարդկանց սեռական հակումը ոչ միայն ավելի ուժեղ է, այլև ավելի կայուն։ Կանանց մոտ այն ցիկլային է։ Շատ կանայք ամսական ընդամենը մի քանի օր են ունենում ցանկությունների աճ, երբ նրանք ընդունակ են հղիանալու: Ձվազատմանն ավելի մոտ՝ նրանք սկսում են երևակայել սեռական թեմաներով, ավելի հաճախ ձեռնաշարժությամբ զբաղվել, սեռական հարաբերություն սկսել զուգընկերոջ հետ, կրել սադրիչ հագուստ և այցելել այն վայրերը, որտեղ կարող են հանդիպել տղամարդու հետ: Իհարկե, դա չի նշանակում, որ կանայք մյուս օրերին սեքսով չեն զբաղվում, բայց էվոլյուցիոն տեսանկյունից նրանց հետաքրքրությունը դրա նկատմամբ զգալիորեն մեծանում է բեղմնավորման համար առավել բարենպաստ ժամանակահատվածներում։ Մյուս կողմից, տղամարդիկ մշտապես գտնվում են «մարտական պատրաստության» վիճակում։

Բացի վերը նշված տարբերություններից, սեռական ցանկության աստիճանի վրա ազդում են այլ գործոններ՝ փորձը, մշակույթը և հանգամանքները:

Կանանց սեռական հակումը բազմազան է և անկանխատեսելի։ Կանանց մեջ կան նույնիսկ այնպիսիք, ովքեր, ըստ նրանց, երբեք նման բան չեն ապրել և չեն հասկանում, թե ինչու են դրան այդքան ուշադրություն դարձնում։ Ոմանք, ընդհակառակը, շատ հաճախ են մտածում սեքսի մասին, բայց նույնիսկ նրանք ավելի քիչ սեռական ցանկություն ունեն, քան տղամարդիկ։ Ավելին, կանայք, ովքեր տարիներ շարունակ ապրում են մեկ զուգընկերոջ հետ, հազվադեպ են կրքի պոռթկումներ ունենում։ Նրանց ցանկությունը, որպես կանոն, պատասխան է զուգընկերոջ կողմից համապատասխան խթանմանը։ Այսինքն՝ ցանկությունը հաջորդում է սեռական գրգռմանը։ Բայց ոչ հակառակը։

Եթե ամուսնական զույգը ոչ մի կերպ չի թարմացնում իր հարաբերությունները, ապա սեռական կարիքների և վերաբերմունքի տարբերությունները վերջում հանգեցնում են կողքից կապերի կամ հարաբերությունների խզման: Կնոջ համար արտաամուսնական հարաբերությունների գագաթնակետը տեղի է ունենում վերարտադրողական տարիքի վերջում։ Թերևս այսպես է ի հայտ գալիս զուգընկերներին փոխելու նրանց գիտակցված կամ անգիտակից ցանկությունը, երբ նրանք դեռ ընդունակ են բեղմնավորման: Ինչ վերաբերում է տղամարդկանց, ովքեր բաժանում են զգացմունքներն ու սեքսը, նրանք շատ ավելի հաճախ և ավելի կանոնավոր են կողքից սեքսով զբաղվում։ Անհավատարմությունը սովորաբար բացատրվում է զուգընկերոջ նկատմամբ ձանձրույթով և ֆիզիկական գրավչության կորստով:

Տղամարդիկ հաճախ շփոթում են սիրո և մտերմության կարիքը սեքսի անհրաժեշտության հետ: Սա բացատրում է, թե ինչու է նրանց համար այդքան դժվար պարզապես ընկերանալ այն կանանց հետ, որոնց գրավիչ են համարում: Նրանց հարաբերություններում միշտ կա սեռական կողմ: Բացի այդ, տղամարդն ակնկալում է, որ կինը սեռական հետաքրքրություն ունենա իր նկատմամբ: Այս սխալ ենթադրությունը, զուգորդված կանանց կողմից սիրախաղի հակվածության հետ, կարող է վերածվել պայթուցիկ խառնուրդի:

Տղամարդիկ «ծրագրավորված» են ամենաակտիվ սերնդատվության համար։ Սակայն հասարակությունը սահմանափակում է այդ ցանկությունը՝ սպառնալով լուրջ հետևանքներով։